Przekazanie głosów regionu w budynku Rejencji Olsztyńskiej w dniu 16 sierpnia 1920r. (zdjęcie ze zbiorów Witolda Olbrysia)
11 lipca 1920 roku rozpoczęło się głosowanie plebiscytowe. Frekwencja wyniosł 88 procent.
Zgodnie z postanowieniami Traktatu Wersalskiego w każdej z miejscowości została powołana specjalna komisja plebiscytowa, która 11 lipca miała czuwać nad prawidłowym przebiegiem głosowania. W jej skład miał wchodzić przynajmniej jeden przedstawiciel komisji międzysojuszniczej.
Uprawnieni do głosowania byli wszyscy urodzeni w Prusach Wschodnich lub ci, którzy zamieszkali tam po 1 stycznia 1905 roku. W dniu 10 stycznia 1920 roku musieli mieć ukończone 20 lat. Na kartach do głosowania
W trakcie plebiscytu można było głosować za “Polską” lub za “Prusami Wschodnimi”.
Za Prusami Wschodnimi (Niemcami) na całym obszarze plebiscytowym głosowały 1694 gminy. Za Polską 9, z czego 5 na Mazurach. Były to miejscowości zamieszkałe w większości przez pochodzących z Polski katolików. Trzy miejscowości znajdujące się w powiecie ostródzkim i leżące przy granicy zostały na skutek plebiscytu włączone do Polski. Frekwencja wyniosła 88%. Wśród tych 12% byli zapewne również ci, którzy w normalnych warunkach oddaliby swój głos za Polską.
Uprawnieni do głosowania byli wszyscy urodzeni w Prusach Wschodnich lub ci, którzy zamieszkali tam po 1 stycznia 1905 roku. W dniu 10 stycznia 1920 roku musieli mieć ukończone 20 lat. Na kartach do głosowania
W trakcie plebiscytu można było głosować za “Polską” lub za “Prusami Wschodnimi”.
Za Prusami Wschodnimi (Niemcami) na całym obszarze plebiscytowym głosowały 1694 gminy. Za Polską 9, z czego 5 na Mazurach. Były to miejscowości zamieszkałe w większości przez pochodzących z Polski katolików. Trzy miejscowości znajdujące się w powiecie ostródzkim i leżące przy granicy zostały na skutek plebiscytu włączone do Polski. Frekwencja wyniosła 88%. Wśród tych 12% byli zapewne również ci, którzy w normalnych warunkach oddaliby swój głos za Polską.